นิทานอีสปเรื่อง : สุนัขจิ้งจอกในดงหนาม

วันหนึ่ง ณ ริมฝั่งของแม่น้ำที่ไหลเชี่ยว ชายชนบทคนหนึ่งได้ยืนรอเพื่อที่จะข้ามไปยังอีกฝั่งของแม่น้ำ...อ่านต่อ

จนกระทั่งวันหนึ่งเธอได้พบกับพ่อมดรูปงามคนหนึ่งที่อาศัยอยู่ในป่าแห่งนั้น 

เพื่อที่ข้าจะได้เป็นอิสระต่อการพันธนาการนี้...แต่ทุกครั้งที่ข้าคิดถึงมัน

ชายอินเดียพิมพ์เร็วที่สุดในโลกด้วยจมูก! ทำลายสถิติตัวเองอีกครั้ง

ชาวประมงวางอวนในแม่น้ำแล้วก็กลับไปหาข้าวหาปลากินที่กระท่อม...อ่านต่อ

เจ้าชายเฝ้าครุ่นคิดถึงคุณสมบัติอันโดดเด่นของเจ้าหญิงแต่ละพระองค์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า  การตัดสินใจของพระองค์จะมีผลต่ออนาคตของบ้านเมือง ประชาชน และตัวของพระองค์เองอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ที่เราสองได้มาพบกันได้รักกันฉันจะไม่ลืม

หรือจะมัวแต่ฟูมฟายโทษตัวเองกับความรักที่ให้ไปแต่ไม่ได้รักตอบ...??

หนูสองตัวอาศัยอยู่ในบ้านใหญ่หลังหนึ่ง คืนวันหนึ่ง เมื่อเจ้าของบ้านเข้านอนแล้ว...อ่านต่อ

ของอายุขัยที่ควรเป็น...และคราวนี้ก็จะเป็นทีของเจ้าหนุ่มนั่นแทน...เขาจะต้องเป็นคนที่ค้นหาเจ้าบ้าง..."

พอผมนึกภาพของนางเอกได้ เนื้อเรื่องก็ค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นในแบบที่ผมถึงกับนอนแต่งไป ยิ้มไป ทั้ง ๆ ที่ป่วย

หมาจิ้งจอกตัวหนึ่งพลัดตกลงไปในบ่อลึก พยายามจะตะเกียกตะกายอยู่นาน นิทานรักของสองเรา จนกระทั่งมีหมาป่าตัวหนึ่งเดินผ่านมา ทางด้านหมาจิ้งจอกได้ตะโกนขอความช่วยเหลือ หมาป่าจึงถามว่าทำไมถึงตกลงไปในบ่อน้ำลึกแบบนี้ อยู่ในน้ำนานหรือยัง แล้วไม่มีใครผ่านมาเห็นเลยหรือ?

นิทานอีสปเรื่อง : สิงโตโลภมากกับกระต่ายป่า